Εκλογική διακήρυξη

Η «ΜΙΑ ΠΟΛΗ ΑΝΑΠΟΔΑ» παρούσα και στις εκλογές

Η «Μια Πόλη Ανάποδα – Αριστερή Παρέμβαση στους Δρόμους της Νέας Σμύρνης» ιδρύθηκε πριν από 21 χρόνια από οργανωμένους και ανένταχτους αγωνιστές της αντικαπιταλιστικής αριστεράς της πόλης μας. Στόχος μας ήταν και είναι να υπάρξει πραγματική αντίσταση και πάλη στις επιλογές των «από πάνω» στα ζητήματα της πόλης, του χώρου και του περιβάλλοντος, διεκδικώντας ριζοσπαστικές απαντήσεις.

Ξέρουμε καλά ότι τα πράγματα δεν κρίνονται μόνο τοπικά. Συμμετέχουμε στην πάλη των εργαζόμενων και του λαού σε κάθε μικρό και μεγάλο αγώνα. Από την υπεράσπιση των απολυμένων ως την αντιπολεμική πάλη, από την αντιφασιστική δράση ως την υπεράσπιση του δημόσιου χώρου, από την διεκδίκηση καλύτερης παιδείας, υγείας για όλους και το δικαίωμα του φτωχού σε αξιοπρεπή ζωή ως την σύγκρουση με τα μνημόνια και τις κυβερνήσεις τους. Διεκδικούμε να συμβάλουμε με τον δικό μας τρόπο στην συγκρότηση μιας νέας ανατρεπτικής αριστεράς στην εποχή μας.

Υπάρχουμε στην πόλη 21 χρόνια, χωρίς να διεκδικούμε το αλάθητο, χωρίς αυταπάτες καλής «διαχείρισης του δήμου», αλλά με όπλο την κινητοποίηση και την αυτοοργάνωση των πολιτών. Χτίζοντας μια κίνηση δημοκρατική, με όλες τις αποφάσεις να λαμβάνονται από τη συνέλευσή της. Χωρίς υποψήφιο δήμαρχο αυριανό «πολιτευτή», αλλά εναλλάσσοντας τους δημοτικούς συμβούλους στη διάρκεια της θητείας. Είμαστε μια συλλογική προσπάθεια διεκδίκησης και αγώνα κι όχι ένα δημοτικό προεκλογικό ψηφοδέλτιο που θα πάρει μέρος στο μοίρασμα της λείας από τη διαχείριση της δημοτικής εξουσίας.

Σήμερα που η μνημονιακή και αντιλαϊκή πολιτική μοιάζει πανίσχυρη, ο λαός και μαζί του η αριστερά, πρέπει τολμηρά να βρει νέους δρόμους κοινωνικής αντίστασης και ανατροπής. Να στοχαστούμε με ποιους τρόπους θα ξαναστηθεί η κοινωνία στα πόδια της συλλογικά και αλληλέγγυα.

Παλεύουμε για γειτονιές και πόλεις χωρίς ανέργους, άστεγους και πεινασμένους, που θα έχουν όλοι και όλες αξιοπρεπή μισθό, ασφάλιση και υγειονομική περίθαλψη, συλλογική πρόσβαση στον πολιτισμό, την παιδεία, την τέχνη.

 

«μεταμνημονιακή» βαρβαρότητα

Παλεύουμε για μία άλλη κοινωνία με αυτοοργάνωση και συλλογική διαχείριση.

Μετά το καλοκαίρι του 2018 βρισκόμαστε σε «μεταμνημονιακή» περίοδο με όλους τους μνημονιακούς νόμους σε πλήρη ισχύ. Η συνέχιση των θυσιών στο όνομα της ανάπτυξης και της προσέλκυσης επενδυτών συνεχίζεται. Τεράστιοι φόροι, ανεργία για τους νέους και το σύνολο της κοινωνίας, φτωχοποίηση, νέα μετανάστευση. Κατασχέσεις λογαριασμών, πλειστηριασμοί, κτύπημα των δημόσιων υπηρεσιών και των κοινωνικών δικαιωμάτων, αρπαγή και ιδιωτικοποίηση της δημόσιας περιουσίας, με στόχο την κερδοφορία του ντόπιου και του διεθνούς κεφαλαίου, των τραπεζών και των τοκογλύφων – δανειστών.

Δεν πρόκειται για μια πολιτική που έπεσε από τον ουρανό, δεν είναι φυσικός νόμος ή θεομηνία, ούτε μονόδρομος. Είναι μια διεθνής και ευρωπαϊκή επιδρομή του κεφαλαίου για να ξεπεράσει την βαθιά δομική καπιταλιστική κρίση σε βάρος μας. Αποτέλεσμα; Φτώχεια και ανεργία, πόλεμοι και προσφυγιά, ρατσισμός, εθνικισμός, φασισμός, αντιδημοκρατικά μέτρα παντού και μετατροπή του κοινοβουλευτισμού σε επικυρωτικό μηχανισμό διαχείρισης των αντιλαϊκών πολιτικών.

Πρόκειται για πολιτική επιλογή με υπευθύνους τις μνημονιακές κυβερνήσεις από τον Παπανδρέου και τον Παπαδήμο ως τον Σαμαρά και τον Τσίπρα. Μαζί τους είναι και οι ακροδεξιοί, ο Λεβέντης, αλλά και οι φασίστες δολοφόνοι της Χρυσής Αυγής και οι διάφορες μεταλλάξεις τους.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει και εμβαθύνει την πολιτική του κεφαλαίου. Αντί να «σκίσει» τα μνημόνια, καταπατά τα εργατικά δικαιώματα. Παίζει με τη φωτιά του ιμπεριαλισμού και του εθνικισμού. Έχει προσδεθεί ολοκληρωτικά στον αμερικάνικο παράγοντα με προσδοκίες για μερίδιο στη Βαλκανική ενδοχώρα αλλά και στις ΑΟΖ της Μεσογείου με τον αντιδραστικό άξονα Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ. Μα πιο πολύ από όλα παλεύει να χτίσει συναίνεση στην πολιτική της, να κλείσει με το καλό και με τη βία το ρήγμα που άνοιξε η κρίση στην καρδιά της ελληνικής κοινωνίας, το ρήγμα που έδειξε την απόσταση που έχουν οι μισθωτοί, η νεολαία, οι άνεργοι και οι συνταξιούχοι με τις κυβερνήσεις, τα μνημόνια, τις τράπεζες και την ΕΕ.

ΝΕΑ ΣΜΥΡΝΗ στην εποχή της κρίσης και της «επιχειρηματικής» ασυδοσίας

Τα νοικοκυριά της Ν. Σμύρνης έχουν πληγεί και συνεχίζουν να πλήττονται από τις πολιτικές που εφαρμόζονται με τα μνημόνια τα τελευταία 10 χρόνια. Οι φτωχοί της πόλης γίνονται φτωχότεροι και εξωθούνται όλο και περισσότερο στο περιθώριο ενώ η Νέα Σμύρνη σχεδιάζεται και πουλιέται σαν μια ‘’καλή γειτονιά’’ για λίγους και εκλεκτούς.

Οι τελευταίοι δημόσιοι ελεύθεροι χώροι γίνονται έρμαιο των επιχειρηματικών σχεδίων της σημερινής δημοτικής αρχής με την εμπορευματοποίηση και την ιδιωτικοποίηση των λειτουργιών τους. Οι αθλητικοί χώροι δεν επαρκούν, δίνονται κυρίως στις ομάδες και μισθώνονται από ιδιώτες με αποτέλεσμα η χρήση τους από τον απλό κόσμο να είναι ακριβή, μόνο επί πληρωμή. Η ανεξέλεγκτη εξάπλωση των τραπεζοκαθισμάτων στην πλατεία και στα πεζοδρόμια, η άρνηση της δημοτικής αρχής για λαϊκή χρήση του ΓΑΛΑΞΙΑ η έλλειψη χώρων για στέγαση εκδηλώσεων ερασιτεχνικής καλλιτεχνικής δημιουργίας υποβαθμίζει δραματικά την ποιότητα ζωής για τη νεολαία, τους ανέργους, τους μισθωτούς.

Τρομακτική είναι η αύξηση του κόστους κατοικίας και των ενοικίων. Το πλάνο τουριστικοποίησης της Νέας Σμύρνης δεν έχει χώρο για όλους μας. Η φτώχεια και η κακοπληρωμένη εργασία δεν «πουλάνε» όσο τα μοδάτα πάρκα και τα γυαλιστερά εστιατόρια που διαρκώς «φυτρώνουν» στη γειτονιά μας αλλά και σε όλα τα νότια προάστια, από το δέλτα του Φαλήρου και το κτήριο του Νιάρχου ως το νέο Ελληνικό. Αυτό αποτελεί στρατηγική πολιτική επιλογή του κεφαλαίου και του μοντέλου της «ανάπτυξης».

Οι παροχές Υγείας και οι μονάδες ΕΟΠΥΥ υποβαθμίζονται και ο κόσμος αναγκάζεται να βάζει το χέρι βαθιά στην τσέπη για την εξυπηρέτησή του στον ιδιωτικό τομέα. Η δημόσια περίθαλψη στις ψυχικές παθήσεις είναι ανύπαρκτη σε μία περίοδο που τα κοινωνικά αδιέξοδα είναι σε έξαρση.

Στους δημοτικούς παιδικούς σταθμούς κάθε χρόνο μένουν απ’ έξω όλο και περισσότερα παιδιά ενώ ο Δήμος εφησυχάζει …μοιράζοντας vouch­er-επιδότηση σε ιδιωτικούς παιδικούς σταθμούς. Στα 11(!) νηπιαγωγεία της Νέας Σμύρνης, υπάρχει χώρος για ελάχιστα προνήπια. Στα σχολεία της περιοχής ολοένα και αυξάνεται η έλλειψη χώρων και υποδομών. Η ανεπαρκής χρηματοδότηση των λειτουργικών δαπανών και η ελλιπής συντήρηση φορτώνει μεγάλο κόστος στους γονείς που καλούνται να βουλώσουν τις «τρύπες» της κρατικής και δημοτικής αδιαφορίας.

Οι γέροντες, άποροι, φτωχοί και ανασφάλιστοι είναι ουσιαστικά ανυπεράσπιστοι, αφού δεν υπάρχει καμιά οργανωμένη υπηρεσία-δομή στο δήμο για να καταγράψει, να προστατεύσει, να αποκαταστήσει και να φροντίσει όσους έχουν ανάγκη. Η δημοτική αρχή, ακόμα και όταν απευθύνεται στην τρίτη ηλικία (και όχι μόνο) χειρίζεται το πρόβλημα με πελατειακό και ρουσφετολογικό τρόπο.

Η πρόσφατη θεσμοθέτηση του ΚΛΕΙΣΘΕΝΗ της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, που αφορά στο μοντέλο λειτουργίας των δήμων και περιφερειών, είναι συνέχεια των προηγούμενων νομοθετημάτων του ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ και του ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ. Ήρθε για να προωθήσει την επιχειρηματικότητα, την ανταποδοτικότητα και την ιδιωτικοποίηση των λειτουργιών των δήμων, μετατρέποντας την πάλαι ποτέ τοπική αυτοδιοίκηση σε ένα σκληρό τοπικό κράτος. Με τον ΚΛΕΙΣΘΕΝΗ οι δήμοι καλούνται να λειτουργήσουν ως αποκεντρωμένες επιχειρηματικές μονάδες, με λιγότερη χρηματοδότηση από το κράτος αλλά και ολομέτωπη μετατροπή της γειτονιάς σε οργανικό χώρο προώθησης της επιχειρηματικότητας. Επιχειρηματικότητα βέβαια όπως το έχουμε δει όλα αυτά τα χρόνια των αλλεπάλληλων success story δε σημαίνει τίποτα άλλο από ελαστικές σχέσεις εργασίας, μισθολογική ανασφάλεια και μηδενική ευθύνη από το δήμο και το κράτος, σημαίνει εργαζόμενοι στο έλεος των πλάνων εμπορευματοποιημένης ανάπτυξης. Σημαίνει δήμο σε ρόλο επιχειρηματία-manager και πολίτες/κατοίκους σε ρόλο πελάτη, αιμοδότη των επιχειρηματικών σχεδίων μέσω της δημοτικής φορολογίας και της αγοράς των ακριβών δημοτικών κοινωνικών αγαθών.

Η απλή αναλογική στο ασφυκτικό πλαίσιο του ΚΛΕΙΣΘΕΝΗ, είναι «αδειανό πουκάμισο». Αποκλειστικός τους στόχος είναι να χρησιμοποιηθεί για τη διεύρυνση των συναινέσεων της συνενοχής για την επιβολή αυτής της αντιλαϊκής και αγοραίας πολιτικής.

Εργαζόμενοι και άνεργοι, όλο και περισσότερο αντιμετωπίζουμε την προοπτική του εκτοπισμού από την ίδια μας τη γειτονιά.

Η νεολαία της Νέας Σμύρνης να ζήσει στην πόλη της!

Η νεολαία της πόλης από την αρχή της κρίσης, του 2008 αλλά και στην περίοδο της ‘’ανάπτυξης’’ έχει πληρώσει περισσότερο από κάθε άλλη κοινωνική ομάδα το κόστος.

Η εργασία γίνεται με όρους γαλέρας για ένα μισθό- χαρτζιλίκι, χωρίς ασφάλιση. Οι σπουδές απαιτούν πλήρες ωράριο και αλίμονο αν χρειάζεται κανείς επιπλέον χρήματα για να τα βγάλει πέρα. Οι περισσότεροι στηρίζονται στο ΚΕΑ (Κοινωνικό Επίδομα Αλληλεγγύης), στο επίδομα ενοικίου και σε άλλα παρόμοια για να επιβιώσουν. Το μέλλον δε φαίνεται να κινείται σε διαφορετική κατεύθυνση από ό,τι τα προηγούμενα χρόνια.

Αρκεί να κάνει κανείς μια βόλτα στην πλατεία της Νέας Σμύρνης, στην Ομήρου και στα γύρω μεγάλα καταστήματα για να καταλάβει ποια είναι η καθημερινότητα ενός νέου που εργάζεται στην πόλη μας. Ατελείωτες βάρδιες, χαμηλοί μισθοί, αυστηρή επίβλεψη από τον επιβλέποντα του μαγαζιού. Πολύ σύντομα δε θα μπορέσουμε να ζήσουμε εδώ, αφού τα ενοίκια γίνονται απλησίαστα και ενοικιαζόμενα σπίτια ελάχιστα. Η πολιτική στρατηγική του δήθεν εξευγενισμού των περιοχών μας και ανεβάσματος της αξίας όλων των νοτίων προαστίων και του παραλιακού μετώπου έχει συνέπειες και για τη νεολαία.

Θέλουμε να μείνουμε στην πόλη που γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε και όχι να «εξοριζόμαστε» λόγω υψηλού κόστους ζωής.

Θέλουμε μια πόλη με δημόσιο χώρο στον οποίο θα μπορούμε να εκφραστούμε, να γυμναστούμε, να διασκεδάσουμε, να ζήσουμε. Όχι ακριβή πλατεία που μοναδική επιλογή έχει το να καταναλώσεις ακριβά με όρους lifestyle.

Θέλουμε Νέα Σμύρνη που με συλλογικό τρόπο θα καλύπτουμε τις ανάγκες μας και θα φτιάχνουμε τη καθημερινότητά μας όπως μας αξίζει.

Δε θέλουμε να ξοδεύουμε όλη μας τη ζωή σε αναζήτηση ελαστικής εργασίας γύρω από βιογραφικά και πλάνα πλουτισμού εργοδοτών, δημάρχων και εταιρειών.

Ενάντια στο φασισμό το ρατσισμό, τον εθνικισμό

Η καπιταλιστική κρίση και η διάλυση «κράτους πρόνοιας» στρώνουν το έδαφος για το φασισμό της εποχής μας. Ο παγκόσμιος καπιταλισμός και η “δημοκρατική” ΕΕ επωάζουν εδώ και πολλά χρόνια το αυγό του φιδιού. Η λιτότητα, η αντιπροσφυγική πολιτική των κλειστών συνόρων και των στρατοπέδων συγκέντρωσης η συρρίκνωση των δημοκρατικών ελευθερίων και δικαιωμάτων και οι πόλεμοι αποτελούν στρατηγικές επιλογές του κεφαλαίου. Η ακροδεξιά ανεβαίνει και απειλεί τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις μας. Η πρόσφατη σκληρή καταστολή του Μακρόν κατά του παλλαϊκού κινήματος των «κίτρινων γιλέκων», η ρατσιστική πολιτική του Σαλβίνι στην Ιταλία, ο Μπολσονάρου στη Βραζιλία, ο Ούρμπαν στην Ουγγαρία, είναι μερικά μόνο παραδείγματα που φανερώνουν ότι ο αυταρχισμός και η επίθεση σε όλα τα δικαιώματα, είναι αναπόσπαστο μέρος της στρατηγικής των αρχουσών τάξεων σε διεθνές επίπεδο.

Στην Ελλάδα η δράση του αντιφασιστικού κινήματος, ειδικά μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, είχε περιορίσει σε μεγάλο βαθμό τη συμμορίτικη δράση της Χρυσής Αυγής και άλλων ναζιστικών ομάδων. Αξιοσημείωτες νίκες ήταν το κύμα αλληλεγγύης στη διάρκεια των μεγάλων προσφυγικών ροών, το κλείσιμο πολλών γραφείων της ΧΑ ανά την Ελλάδα, και η αποτυχία εκδίωξης των προσφυγόπουλων από τα σχολεία χάρη στον αγώνα και το πείσμα εκπαιδευτικών και τοπικών αντιφασιστικών κινήσεων. Η εξέλιξη όμως της δίκης της ΧΑ που καθυστερεί να τελειώσει, αλλά και η πρόσφατη κατευθυνόμενη εθνικιστική υστερία για το μακεδονικό που στόχευε ιδιαίτερα στη νεολαία ώστε να αποδεχτεί την προοπτική ότι μπορεί να γίνει «κρέας για κανόνια» σε περιπτώσεις μελλοντικών πολεμικών εξορμήσεων του ελληνικού κεφαλαίου, έβγαλαν επιθετικά στο προσκήνιο τα τάγματα εφόδου της ΧΑ και των παρακλαδιών της μετά από καιρό απουσίας.

Δεν ξεχνάμε την φασιστική επίθεση σε μαθητή στο Νέο Κόσμο πριν από λίγους μήνες, τη δολοφονική επίθεση στον μαθητή Φοίβο, στο Π. Φάληρο παλαιότερα, τα φασιστικά συνθήματα στα σχολεία της Καλλιθέας την Πρωτομαγιά του 2018, την επίθεση στην Εργατική Λέσχη Νέας Σμύρνης και σε ελεύθερους κοινωνικούς χώρους όπως το Συνεργείο στην Ηλιούπολη, η Φαβέλα στον Πειραιά και το ΠΙΚΠΑ στα Πετράλωνα. Τις εθνικιστικές καταλήψεις για το μακεδονικό ζήτημα, τις λέσχες εφέδρων στην μαθητική παρέλαση της Αργυρούπολης τον Οκτώβριο του 2018, τις αγκαλιές του ΣΥΡΙΖΑ με τον Παππά και τον Κασιδιάρη στο Καστελόριζο το Μάιο του 2016, τους ξυλοδαρμούς σε αριστερούς συμπολίτες μας το 2012-2013, τη δολοφονία Σαχζάτ Λουκμάν, τη δολοφονία Φύσσα.

Βέβαια το “τέρας” σήμερα δεν εκφράζεται μόνο με σβάστικες και το βάδισμα της χήνας. Το τελευταίο διάστημα, οξύνονται οι ρατσιστικές επιθέσεις σε μετανάστες -πρόσφυγες. Η έμφυλη και πατριαρχική βία είναι απροκάλυπτη: τους τελευταίους μήνες, διαδηλώσαμε για τη δολοφονία του Ζακ, τη δολοφονία της Ελένης στη Ρόδο, τη δολοφονία του Αλβανού εργάτη Πετρίτ στη Λευκίμμη Κέρκυρας, τη δολοφονία της Αγγελικής από τον πατέρα της στην Κέρκυρα επειδή διατηρούσε σχέση με έναν Αφγανό. Συναντάμε φαινόμενα σχολικού εκφοβισμού. Μαθαίνουμε για νεκρούς μετανάστες σε αστυνομικά τμήματα και κέντρα κράτησης, για νεκρούς κρατούμενους στις φυλακές. Για εργοδότες που χρησιμοποιούν μπράβους για να εκφοβίσουν εργαζόμενους όταν διεκδικούν τα δικαιώματά τους.

Στη γειτονιά που μεγαλώσαμε, τη Νέα Σμύρνη μπορεί να μη βλέπουμε ανθρωποκυνηγητό στους δρόμους, γιατί έχουν φροντίσει γι’ αυτό οι άνθρωποι που αγωνίζονται στη γειτονιά, οι Πάνθηρες, η Εργατική Λέσχη, οι αντιφασιστικές συλλογικότητες, αντιφασίστες-τριες. Αλλά στην Καλλιθέα και το Φάληρο, οι νεοναζί της Ελληνικής Αυγής έχουν το θράσος να κατεβαίνουν στις Δημοτικές Εκλογές σπέρνοντας ρατσιστικό δηλητήριο.

Η δική μας απάντηση απέναντι στο μίσος πρέπει και θα είναι πολιτική και οργανωτική. Η Νέα Σμύρνη είναι πόλη που φτιάχτηκε από πρόσφυγες και είδε τα παιδιά της να φεύγουν μετανάστες. Εμείς δεν χωρίζουμε τους φτωχούς σε ντόπιους και ξένους. Ξέρουμε ότι η ανεργία, ο αποκλεισμός από την οικονομική ζωή, η εξαθλίωση, η πείνα, η καταπίεση και ο φόβος, υπονομεύουν την ενότητα και την αλληλεγγύη μέσα στην εργατική τάξη και τη νεολαία. Η ακροδεξιά και οι δεξιές πολιτικές χρειάζονται αποδιοπομπαίους και καλλιεργούν συστηματικά τη συνείδηση ότι για όλα φταίνε οι μετανάστες. Εμείς επιμένουμε ότι η αιτία για όλα αυτά είναι η κρίση του καπιταλισμού και η ανάγκη της άρχουσας τάξης να την ξεπεράσει τσακίζοντας τις ελευθερίες και τα δικαιώματα όλων μας. Ότι οι φασίστες και οι νεοναζί της ΧΑ, επιδιώκουν εμφύλιο των φτωχών για να υποτάσσονται και να αποδέχονται αδιαμαρτύρητα τη μετατροπή τους σε σύγχρονους «δούλους», ρίχνοντας το φταίξιμο στους «άλλους», τους «ξένους» τους «διαφορετικούς».

Υποσχόμαστε ότι οι φασίστες θα πάρουν αυτό που τους αξίζει- εισιτήριο χωρίς επιστροφή για το παρελθόν. Δεν έχουμε αυταπάτες ούτε προσδοκίες από κράτος και κυβερνήσεις. Γιατί ο φασισμός τσακίζεται δυναμώνοντας τους χώρους της αλληλεγγύης, του πολιτισμού και της συλλογικότητας, με τη μαζική συμμετοχής στα κινήματα και τους εργατικούς αγώνες και τελικά στο δρόμο.

Η Νέα Σμύρνη της μνημονιακής διακυβέρνησης Τζουλάκη δεν μας αξίζει!

Ποιος είναι λοιπόν ο -πολυδιαφημισμένος σε πανάκριβα ιλουστρασιόν φυλλάδια – απολογισμός της σημερινής δημοτικής αρχής;

  Μηδενική στήριξη στα τεράστια κοινωνικά προβλήματα.

  Υψηλά δημοτικά τέλη παρά τη φιλολογία για τα πλεονάσματα.

  Διακοπή της χρηματοδότησης των κοινωνικών δομών Άμεσης Αντιμετώπισης της φτώχειας. Από

τον Μάρτη του 2017 έκλεισε το κοινωνικό συσσίτιο.

  Στα Νηπιαγωγεία μας, ελάχιστα προνήπια βρίσκουν θέση, ενώ ο Δήμαρχος αρνείται σταθερά και απροκάλυπτα να προετοιμάσει τις υποδομές για την εφαρμογή του νόμου για τη δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή και εκπαίδευση.

  Στα Δημοτικά Σχολεία, ενώ η πόλη είχε ένα από τους υψηλότερους μέσους όρους πανελλαδικά, 23 μαθητές/τριες ανά τμήμα, δεν υπάρχει καν αποδοχή του προβλήματος από το Δήμο και κανένας σχεδιασμός για οικοδόμηση νέου σχολείου.

  Στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, αντί για συντήρηση και επέκταση των υποδομών της, επιχειρείται η απόσπαση αιθουσών ή και κτιρίωντης. Τελευταίο παράδειγμα η απαράδεκτη πρόταση της Δημοτικής αρχής για συγχώνευση των δύο ΕΠΑΛ για να χρησιμοποιηθεί ό,τι περισσέψει για τις ανάγκες της πρωτοβάθμιας στη λογική του «διαιρεί και βασίλευε».

  Την ίδια στιγμή, ο δήμος Νέας Σμύρνης υλοποιεί το πρόγραμμα “SPUR” στον πυρήνα του οποίου βρίσκονται οι «εθελοντές», οι «χορηγίες και δωρεές του ιδιωτικού τομέα» με το αζημίωτο φυσικά της έκπτωσής τους απ’ τη φορολογία.

  Και βέβαια, λεφτά υπάρχουν για τους εργολάβους για έργα βιτρίνας και κερδοφόρες «αναπλάσεις».

• 3 εκ. ευρώ για την ανάπλαση στην πλατεία του «Παπά» που ολοκληρώθηκε το Σεπτέμβρη του 2017.
• 3,2 εκ ευρώ για την ανάπλαση της «Ομήρου» για 1.300 μέτρα, (!!!)
• 7 εκ. ευρώ για αναπλάσεις στα Λουτρά και
• 18 εκ. ευρώ της περιφέρειας για το γήπεδο της Αρτάκης.
• 400.000 ευρώ σε ιδιώτη για τον ΑΤΤΑΛΟ, ένα κινηματογράφο που δεν έχει άδεια λειτουργίας και τόσα χρόνια λειτουργούσε χωρίς άδεια), αντί να απαιτήσει τη χρήση του για τις ανάγκες της πόλης.

Ο «οικονομικά αυτοδύναμος Δήμος» είναι μία απάτη. Αυτό το ξέρουν πολύ καλά οι 5μηνίτες εργαζόμενοι και οι υπό απόλυση δημοτικοί υπάλληλοι. Προσλαμβάνει κόσμο μέσω των προγραμμάτων του ΟΑΕΔ και δεν διεκδικεί την κάλυψη των αναγκών του δήμου με μόνιμο προσωπικό με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.

Το όραμά τους είναι ένας δήμος με γυαλιστερή βιτρίνα, φιλικός για τους επιχειρηματίες, τους χορηγούς των «πολιτιστικών» events, τα γεμάτα πορτοφόλια, αφιλόξενος και εχθρικός στους φτωχούς, τους άνεργους, τους νέους, σε όλους όσους χαλάνε την βιτρίνα.

Από τη ‘συμπολιτευόμενη αντιπολίτευση’ στη ‘συμπολίτευση’;

Ο πρώην δήμαρχος κ. Κουτελάκης διεκδικεί την πατρότητα του οράματος «τσιμέντο να γίνουν όλα». Τα έργα που αποφασίστηκαν στη διάρκεια της θητείας του υλοποιούνται σήμερα μέσα σε σύννεφο αδιαφάνειας και εργολαβικών «πάρτυ». Όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα των εκλογών, θα συγκυβερνήσει το Δήμο αξιοποιώντας τα περιθώρια του ΚΛΕΙΣΘΕΝΗ για διεύρυνση της «συμμετοχής» στο πάρτυ της δημοτικής διαχείρισης. «Πουλάει» πινελιές αριστερού προφίλ με ευαισθησίες στο κατά τα άλλα μνημονιακής πολιτικής πρόγραμμά του. Κάνει κριτική για κακοδιαχείριση και σπατάλες γιατί η σημερινή δημοτική αρχή δεν έχει «όραμα»!

Τζουλάκης και Κουτελάκης είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Δεν είναι τυχαίο ότι 16 ολόκληρα χρόνια, βρίσκονταν μαζί στην εξουσία του δήμου. Τους στηρίζουν οι μνημονιακοί, οι εργολάβοι. Οι φτωχοί και οι αξιοπρεπείς Νεοσμυρνιώτες δεν έχουν να κερδίσουν τίποτα από την επανεκλογή και νέα συγκυβέρνησή τους.

Λαρίσης, η νέα συμμετοχή στο Game of Thrones

Ο νέος Νεοδημοκράτης υποψήφιος πουλάει ακριβώς το ίδιο set με άλλο περιτύλιγμα. Σαν τον προηγούμενο εκπρόσωπο της ΝΔ κ. Στέφο, θέλει να μαζέψει κάποιους ψηφοφόρους της ΝΔ ώστε να διαπραγματευτεί μετά κάποιο πόστο στη νέα δημοτική αρχή.

Οι πολιτικοί του προϊστάμενοι, ο Μητσοτάκης και ο νέα ακροδεξιά, προβάλλουν ξανά ως πανάκεια τις πιο ακραίες νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Νέες περικοπές στις κοινωνικές δαπάνες, νέες οριζόντιες μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, πλήρη ιδιωτικοποίηση όλων των κοινωνικών αγαθών, ισοπέδωση των κοινωνικών αντιστάσεων. Μπορούμε να

καταλάβουμε πολύ καλά τι σημαίνουν όλα αυτά σε επίπεδο δήμου, ακόμα κι αν ο υποψήφιος της ΝΔ κρύβει -προς το παρόν- το πολιτικό του πρόγραμμα.

«Στροφή» -ΣΥΡΙΖΑ: επιμένουν ευρωπαϊκά και διαχειριστικά

Στις προηγούμενες εκλογές δημιουργήθηκε μετά βαΐων και κλάδων διεκδικώντας να είναι σχήμα της Αριστερός με δράση στα κινήματα και με παρέμβαση στα τοπικά ζητήματα. Σύντομα ο φέρελπις πρώην επικεφαλής διορίστηκε στην ΜΟΔ για τις ανάγκες της κεντρικής διαχείρισης της μνημονιακής, φιλο-ΕΕ και super φιλο-νατοϊκής κυβέρνησης της κατ’ όνομα αριστεράς. Ένας νέος υποψήφιος του ίδιου market­ing style έρχεται να εκπροσωπήσει τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν περιμένουμε τίποτα απ’ αυτούς που στα μάτια των εργαζόμενων διέσυραν την Αριστερά και έγιναν οι κήρυκες και οι καλύτεροι, πιο επιδέξιοι, διαχειριστές των αντιλαϊκών μονόδρομων. Δεν περιμένουμε τίποτα καλύτερο με την «ανανέωση» και το νέο κομματικό επικεφαλής.

«Λαϊκή συσπείρωση» – ΚΚΕ: διακηρύξεις και περιχαράκωση μέχρι τη λαϊκή εξουσία

Είναι αλήθεια, δυστυχώς, ότι έλειπαν από τους αγώνες της γειτονιάς. Από την πάλη ενάντια στους εργολάβους μέχρι τον αντιφασιστικό αγώνα και τη μάχη ενάντια στο χαράτσι.

Είναι αλήθεια, δυστυχώς, ότι αδιαφορούν συστηματικά για τα κύτταρα αλληλεγγύης και αυτοοργάνωσης που γεννιούνται στην πόλη μας όπως είναι η Εργατική Λέσχη, η Λαϊκή Συνέλευση, το Κοινωνικό Ιατρείο.

Είναι αλήθεια, δυστυχώς, ότι αρνούνται συστηματικά τον κοινό βηματισμό σε επιμέρους στόχους και κινήματα δημιουργώντας πολλές φορές «υγειονομική ζώνη ιδεολογικής καθαρότητας».

Μπορεί να διακηρύσσουν την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου με ανακοινώσεις για την λαϊκή εξουσία, αλλά υποτιμούν την σημερινή, καθημερινή λαϊκή πάλη.

Πρέπει να το πούμε καθαρά: η άρνηση άμεσων μάχιμων πολιτικών στόχων, η περιχαράκωση στις κομματικές αλήθειες, η περιφρόνηση της ανατρεπτικής κοινής δράσης δυσκολεύουν τη λαϊκή πάλη και γεννούν απογοήτευση. Απογοήτευση γεννά και η εμμονή να ανακαλύπτουν τους βασικούς εχθρούς στην υπόλοιπη αριστερά. Έτσι αποδυναμώνει την πάλη του λαού απέναντι στο κράτος και το κεφάλαιο.

Το ΚΚΕ στην πραγματικότητα καλεί τον κόσμο της δουλειάς και τη νεολαία να κάνουν υπομονή μέχρι να γίνει ισχυρό, αλλά ο λαός δεν μπορεί να περιμένει άλλο.

Η ΠΟΛΗ ΑΝΑΠΟΔΑ η μόνη πραγματική αντιπολίτευση!

  ενάντια στην αντιλαϊκή διαχείριση του δήμου,

  για τα συμφέροντα των όλων των κατοίκων της Νέας Σμύρνης

Σταθήκαμε απέναντι στο κλείσιμο του σχολείου της ΕΣΤΙΑΣ και τα καταφέραμε.

  Ανοίξαμε το θέμα των αναγκών της παιδείας της πόλης με την στήριξή μας στους αγώνες και τα αιτήματα εκπαιδευτικών και γονέων για επαρκή οικονομική στήριξη των σχολείων, για την ανέγερση νέων δημοτικών σχολείων και νηπιαγωγείων, ενάντια στο στοίβαγμα των παιδιών σε αίθουσες ΠΡΟΚΑΤ. Για την εφαρμογή της δίχρονης υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής και εκπαίδευσης, για την ελεύθερη πρόσβαση σε παιδικούς σταθμούς.

  Σταθήκαμε ξεκάθαρα δίπλα σε κάθε εργαζόμενο

που είχε την ανάγκη μας στην γειτονιά με πρόσφατο παράδειγμα τους εργαζόμενους στον πολιτισμό και τα εξευτελιστικά δημοτικά προγράμματα αναδεικνύοντας τα προβλήματα ενός δήμου που λειτουργεί με το 50% του προσωπικού με ελαστικές σχέσεις εργασίας.

Στηρίξαμε το Ιατρείο Αλληλεγγύης που τόσο κόσμο βοήθησε στην γειτονιά μας.

  Συμβάλαμε στη δημιουργία της Εργατικής Λέσχης, που έχει ακολουθήσει τον δικό της ξεχωριστό και ανεξάρτητο, αλλά πολύ σπουδαίο ρόλο, στα μαθήματα αλληλεγγύης, στον πολιτισμό, στις εργατικές διεκδικήσεις, στην αντιφασιστική δράση, στην υπεράσπιση και την στήριξη των προσφύγων και των μεταναστών.

 Μαζί με τους κατοίκους παλέψαμε ενάντια στην δημοτική αρχή, όταν πετσόκοβαν το πάρκο του Πατριάρχη που σε αυτές τις εκλογές θα πουληθεί σαν εξευγενισμός και αναβάθμιση.

 Με πρωτοβουλία μας εκδόθηκε ψήφισμα από το δημοτικό συμβούλιο υπέρ του Νίκου Ρωμανού.

 Η κριτική μας για το έργο στην Ομήρου επιβεβαιώθηκε 100%, καθώς αποδείχθηκε μια υπερκοστολογημένη και αναποτελεσματική παρέμβαση, χωρίς καμιά χρησιμότητα, που επιδεινώνει μάλιστα ακόμα περισσότερο το πρόβλημα στάθμευσης.

 Λέμε όχι στην ανέγερση του κλειστού στην Αρτάκης που θα επιβαρύνει τρομακτικά οικονομικά και περιβαλλοντικά την πόλη και τους κατοίκους.

  Απορρίψαμε την σκανδαλώδη πρόθεση ενοικίασης του κτιρίου ΜΙΝΕΤΤΑ με 800.000 ευρώ ενοίκιο το μήνα για νέο δημαρχείο, τις πολιτιστικές φιέστες με προϋπολογισμούς πρόκληση για τους πολίτες.

Oι στόχοι, οι διεκδικήσεις και οι δεσμεύσεις της Πόλης Ανάποδα

Είμαστε μέρος του λαϊκού-εργατικού κινήματος που παλεύει καθημερινά για την ανατροπή αυτής της άθλιας κατάστασης. Ενός κινήματος ρήξης και ανατροπής για την υπεράσπιση των άμεσων και μακροπρόθεσμων συμφερόντων της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.

Είμαστε μέρος του οργανωμένου λαού που δεν επιλέγει «διαχειριστή» της φτώχιας και της

μιζέριας σε ένα ισοπεδωμένο, γκρίζο μέλλον αλλά αντεπιτίθεται για να πάρει πίσω όσα του ανήκουν.

Συμβάλλουμε με όλες μας τις δυνάμεις:

 Για την κατάργηση όλων των μνημονίων, των εφαρμοστικών τους νόμων και των δανειακών συμβάσεων.

  Για παύση πληρωμών και διαγραφή του ληστρικού – τοκογλυφικού χρέους. Για κρατικοποίηση των Τραπεζών, των μεγάλων επιχειρήσεων, των επιχειρήσεων που κλείνουν και της εκκλησιαστικής περιουσίας χωρίς αποζημίωση, με εργατικό έλεγχο.

 Για αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις. Επίδομα ανεργίας και δωρεάν ασφάλιση για όλους τους άνεργους. Μείωση των ωρών εργασίας και των χρόνων συνταξιοδότησης, δουλειά για όλους.

 Για να βγούμε από τη φυλακή του ευρώ και της Ε.Ε. που θέλει να μας επιβάλει μνημόνια, να τσακίσει ελευθερίες και δικαιώματα

  Για ειρήνη και φιλία με τους λαούς των Βαλκανίων και της Μ. Ανατολής.

  Για να φράξουμε το δρόμο στο φασισμό. Θέλουμε τη Νέα Σμύρνη των εργαζομένων, των ανέργων, των νέων, των μεταναστών, γειτονιά των κατοίκων της και όχι «τουριστικό πόλο» με ακριβά ενοίκια, μοδάτες καφετέριες, αποστειρωμένα πάρκα και πλατείες.

  Διεκδικούμε την κατάργηση του Κλεισθένη και κάθε άλλου νόμου που μετατρέπει το δήμο σε σκληρό αλαζονικό τοπικό κράτος για τους πολίτες του.

  Είμαστε αντίθετοι στην καταστροφική λογική της λεγόμενης ανταποδοτικότητας δηλαδή της λειτουργίας των κοινωνικών υπηρεσιών με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, όπως οι επιχειρήσεις.

 Απαιτούμε την προστασία των κατοίκων από κατασχέσεις πρώτης κατοικίας, μείωση ή και πλήρη κατάργηση των δημοτικών τελών και φόρων για τα λαϊκά νοικοκυριά.

 Οικοδόμηση ή άμεση ενοικίαση των 18 αιθουσών (9 νηπιαγωγείων) που απαιτούνται.

 Κατάργηση των «προγραμμάτων κοινωφελούς εργασίας». Μονιμοποίηση όλων των εργαζομένων του δήμου που είναι όμηροι, με συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Προσλήψεις με σταθερές σχέσεις εργασίας για να καλυφθούν όλες οι ανάγκες των δημοτών/ κατοίκων. Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους με αξιοπρεπή μισθό.

  Ανοιχτή διαχείριση των οικονομικών του Δήμου, με εργατικό και κοινωνικό έλεγχο, δημόσιοι προϋπολογισμοί, ισολογισμοί, απολογισμοί, με έλεγχο μέσα από δομές άμεσης δημοκρατίας, με Γενικές Συνελεύσεις Δημοτών, Τοπικές Συνελεύσεις γειτονιών με αποφασιστικό χαρακτήρα. Αναλυτικοί και δημόσιοι οικονομικοί απολογισμοί των Σχολικών Επιτροπών, του Πολιτιστικού Οργανισμού κλπ

 Νερό και ρεύμα σε κάθε σπίτι ανεξαιρέτως.

 Δημιουργία νέων σχολικών συγκροτημάτων και συντήρηση των υπαρχόντων με κάλυψη του κόστους από το κρατικό προϋπολογισμό. Δημόσιος έλεγχος των έργων συντήρησης που γίνονται με αυτοχρηματοδότηση για να μην καταλήγουν στην ενίσχυση των μεγαλοεργολάβων.

  Άμεση εφαρμογή της δίχρονης υποχρεωτικής αγωγής και εκπαίδευσης με εξασφάλιση όλων των παιδιών.

 Βρεφικοί και παιδικοί σταθμοί χωρίς τροφεία για το σύνολο των παιδιών των εργαζομένων και των ανέργων, με κατάλληλες υποδομές και μόνιμο προσωπικό. Όχι άλλα voucher για την ενίσχυση των ιδιωτών. Δημόσιες δωρεάν δομές για όλα τα παιδιά!

  Δημοτικά γηροκομεία με δωρεάν διαμονή απόρων και φτωχών γερόντων – Μέριμνα για δωρεάν σίτιση απόρων κατοίκων.

  Πρωτοβάθμιες Μονάδες Υγείας που να καλύπτουν τις ανάγκες του πληθυσμού και αναβάθμιση των υπηρεσιών τους.

  Κοινωνική φροντίδα και μέριμνα για ευπαθείς ομάδες. Δομές υποστήριξης και αλληλεγγύης σε τοξικομανείς, άτομα με αναπηρία, ψυχικά ασθενείς. Παροχή δωρεάν βοήθειας στο σπίτι όπου είναι απαραίτητο.

  Φρένο στο Airbnb, την εκτόξευση των ενοικίων και τη διάλυση του κοινωνικού ιστού των γειτονιών που φέρνει. Επιδότηση ενοικίου για ανέργους και οικονομικά αδύναμους.

  Καμιά κατάσχεση – πλειστηριασμός- έξωση κατοικίας όσων έχουν πάρει δάνειο και έχουν χάσει τη δουλειά τους, είναι απλήρωτοι ή τους έχουν μειώσει μισθό και σύνταξη.

  Μείωση και διαγραφή των δανείων των λαϊκών νοικοκυριών ανάλογη με τη μείωση του εισοδήματος και τη μείωση της τιμής της κατοικίας.

  Να απαλλοτριωθούν άδειες κατοικίες και κλειστές ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις για την

άμεση στέγαση των άστεγων και άπορων.

  Προστασία του περιβάλλοντος, υπεράσπιση των δημόσιων χώρων, ενάντια στην καταστροφική αγοραία «ανάπτυξή» τους.

  Ελεύθεροι χώροι ανοιχτοί για όλους, δωρεάν, ποιοτικοί, πράσινοι.

  Επανασχεδιασμός για τη συλλογή, τη διαχείριση και τη διάθεση/απόθεση των απορριμμάτων.

  Βελτίωση του συστήματος διαλογής. Όχι στις ιδιωτικές εταιρείες διαχείρισης των απορριμμάτων.

  Να εφαρμοστούν και να αναπροσαρμοστούν οι κανόνες για την (μη) εγκατάσταση των σταθμών εκπομπών (κεραιών) των εταιρειών κινητής τηλεφωνίας. Να γίνουν Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων και να τηρούνται οι αποστάσεις εγκατάστασης από τους χώρους που χρήζουν ιδιαίτερης προστασίας (σχολεία, παιδικοί σταθμοί, νοσοκομεία, κατοικίες).

  Σχεδιασμός αποτελεσματικής και δωρεάν δημόσιας συγκοινωνίας.

  Να απαντήσουμε στο πρόβλημα της στάθμευσης και της κυκλοφορίας όχι με ιδιωτικά parking αλλά με συχνά και δωρεάν τοπικά λεωφορεία.

  Να δημιουργηθούν χώροι πολιτισμού και καλλιτεχνικής έκφρασης σε κάθε γειτονιά. Να εξασφαλιστούν χώροι για στέκια της νεολαίας και των μεταναστευτικών κοινοτήτων.

  Να περάσουν στα χέρια του δήμου για δωρεάν δημόσια χρήση για όλους οι χώροι Σπόρτιγκ, Φιλίπ, Άτταλος κλπ.

  Να προστατευτεί η ελεύθερη καλλιτεχνική δημιουργία με στήριξη πειραματικών χώρων

έκφρασης σε κλειστούς και ανοιχτούς χώρους, ελεύθερα θέατρα, ζωγραφική, γκράφιτι και μουσική στο δρόμο.

  Δημιουργία ανοικτών αθλητικών εγκαταστάσεων με δωρεάν και ελεύθερη πρόσβαση των νέων σε κάθε αθλητική δραστηριότητα. Ενίσχυση του ερασιτεχνικού αθλητισμού.

  Ελευθερίες και πλήρη εργασιακά, πολιτικά και δημοκρατικά δικαιώματα σε όλους και όλες, ανεξάρτητα από φυλή, θρησκεία, χρώμα, φύλο και σεξουαλική προτίμηση, ελεύθερη λειτουργία χώρων θρησκευτικής λατρείας για όλες τις θρησκείες ή δόγματα και των χώρων πολιτιστικής έκφρασης.

  Δικαίωμα συμμετοχής στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές για τους μόνιμα εγκατεστημένους μετανάστες.

  Να στεγαστούν οι πρόσφυγες σε σπίτια μέσα στον αστικό ιστό.

  Να δοθεί ιθαγένεια στα παιδιά των μεταναστών.

  Να νομιμοποιηθούν οι μετανάστες, να δοθεί άσυλο στους πρόσφυγες – θύματα του ιμπεριαλισμού, των πολέμων, των δικτατοριών, της ακραίας φτώχειας και των περιβαλλοντικών καταστροφών.

Advertisement