αναθεώρηση συντάγματος – μια πόλη ανάποδα

Χιλιάδες φοιτητές και σπουδαστές από όλα τα Πανεπιστήμια και ΤΕΙ της χώρας δίνουν ένα δίκαιο, μαχητικό και παρατεταμένο αγώνα ενάντια στην αναθεώρηση του συντάγματος και το Νόμο-Πλαίσιο της κυβέρνησης, υπερασπίζονται τη δημόσια και δωρεάν παιδεία.
Εκατοντάδες σχολές, με αποφάσεις μαζικότατων συνελεύσεων, είναι σε κατάληψη. Οι φοιτητές και σπουδαστές δυναμώνουν και κλιμακώνουν τον αγώνα τους.
Η ΠΟΣΔΕΠ, η ομοσπονδία των μαχόμενων πανεπιστημιακών καθηγητών, πήρε απόφαση για απεργία διαρκείας.
Σε δεκάδες πόλεις οργανώνονται συλλαλητήρια όπου μαζί φοιτητές και εκπαιδευτικοί απ’ όλες τις βαθμίδες, αλλά και εργαζόμενοι, παλεύουν ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ, που με τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ επιδιώκει την αναθεώρηση του άρθρου 16 και συνολικά την αντιδραστική αναθεώρηση του Συντάγματος.

Ζούμε αυτές τις ημέρες, την προσπάθεια της κυβέρνησης της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και όλου του μπλοκ εξουσίας, για μια συνολικά αντιδραστική, αναθεώρηση του Συντάγματος, Επιχειρούν να αποτυπώσουν, στο ανώτερο αστικό θεσμικό επίπεδο, την πολιτική του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ο.Ν.Ε., μια πολιτική που μας βρίσκει όλους αντίθετους. Ειδικότερα:

Εισηγούνται την αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος, ώστε να δοθεί η δυνατότητα ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων, να μεθοδευθεί η κατάργηση της δημόσιας δωρεάν παιδείας, αλλά και να υποταχθεί συνολικά η εκπαίδευση στις ανάγκες της αγοράς και των επιχειρήσεων. Η ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων θα οξύνει τους ταξικούς φραγμούς στην πρόσβαση στην Ανώτατη Εκπαίδευση. Ο ανταγωνισμός ανάμεσα στο ιδιωτικό και το δημόσιο πανεπιστήμιο και η (συνταγματικά κατοχυρωμένη) αξιολόγηση σημαίνει βαθύτερη προσαρμογή του εκπαιδευτικού συστήματος στις ανάγκες του κεφαλαίου. Η συνταγματική αναθεώρηση έρχεται να κατοχυρώσει τις αντιδραστικές αλλαγές που η κυβέρνηση προωθεί στην εκπαίδευση, το νέο Νόμο-Πλαίσιο και συνολικά τη «στρατηγική της Μπολόνια».
Με την αναθεώρηση του άρθρου 103 Σ, προωθείται επί της ουσίας η κατάργηση της μονιμότητας για τους μελλοντικούς υπαλλήλους του δημοσίου και η πρόσληψή τους με συμβάσεις ιδιωτικού δικαίου. Η κίνηση αυτή δεν αφορά μόνο τους δημοσίους υπαλλήλους, αλλά εντάσσεται σε μια συνολική κατεύθυνση επιδείνωσης της θέσης όλων των εργαζομένων, γενίκευσης της ελαστικής και ανασφαλούς εργασίας.
Παραδίδουν το σύνολο των δασικών εκτάσεων και των ελεύθερων χώρων, στο κεφάλαιο προς εκμετάλλευση (αρ. 24 Σ) Η κυβερνητική πρόταση, σε απόλυτη συνέχεια με τις προτάσεις του ΠΑΣΟΚ στην προηγούμενη αναθεώρηση, προωθεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου για την εκμετάλλευση του φυσικού και αστικού περιβάλλοντος, μια που δίνεται επιπλέον η δυνατότητα ένταξης των δασικών εκτάσεων στο πολεοδομικό σχέδιο! Ο πολεοδομικός σχεδιασμός καθίσταται αρμοδιότητα των τοπικών παραγόντων και των σχέσεών τους με οικονομικά συμφέροντα. Η σύμπραξη Δημόσιου Ιδιωτικού τομέα, θα αναλάβει κατόπιν την τσιμεντοποίηση των ελάχιστων ελεύθερων χώρων και δασών των πόλεων.
Μεθοδεύεται η αντιδραστική – αυταρχική θωράκιση του δικαστικού μηχανισμού. Τα τελευταία χρόνια απομακρύνεται ο δικαστικός μηχανισμός από την κοινωνία και τον λαϊκό έλεγχο, ώστε να εξυπηρετεί ακόμη περισσότερο ένα κλίμα αυταρχισμού και καταστολής, . Παρόλα αυτά το γεγονός ότι και σε χαμηλότερες δικαστικές βαθμίδες κρινόταν η ‘συνταγματικότητα’ ενός νόμου, επέτρεπε να κρίνονται αντισυνταγματικές ορισμένες από τις πιο αντεργατικές διατάξεις. Έτσι μπορούσαν μέσα από τους αγώνες να κερδισθούν σε δικαστήρια εργατικές υποθέσεις, καθώς και να ανατραπούν ή έστω να καθυστερήσουν ορισμένα από τα πιο μεγάλα περιβαλλοντικά εγκλήματα. Αυτή ακριβώς η δυνατότητα πάει τώρα να αναιρεθεί. Σε αυτήν την κατεύθυνση θα συμβάλει και η ίδρυση του Συνταγματικού δικαστηρίου (άρθρο 100 Σ). Ιδρύεται ένα υπερδικαστήριο, με βασικές αρμοδιότητες, τον τελικό έλεγχο της συνταγματικότητας των νόμων, αλλά και τη συμβατότητά τους με τις κοινοτικές (Ε.Ε.) διατάξεις. Έτσι, προωθείται η αναδόμηση του δικαστικού μηχανισμού σε μια αυταρχική, ιεραρχική και συγκεντρωτική δομή, ώστε να μην επιτρέπονται παρεκκλίσεις, από τον έλεγχο των κυβερνήσεων και των νόμων της αγοράς. Επιπλέον, η ανάθεση στο δικαστήριο αυτό, της αρμοδιότητας για τον έλεγχο της συμβατότητας του ελληνικού δικαίου με το ευρωπαϊκό, ανοίγει την πύλη για αυτόματη μεταφορά στο εσωτερικό, των αντιδραστικών κατευθύνσεων της ευρωπαϊκής νομοθεσίες (π.χ. η υποχρεωτική αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης).
Μειώνεται ακόμη περισσότερο ο αριθμός των βουλευτών που χρειάζεται να ψηφίσουν υπέρ της ενσωμάτωσης των ευρωπαϊκών και ΝΑΤΟϊκών αποφάσεων στο εσωτερικό δίκαιο. Θα χρειάζονται πλέον μόνο 151 βουλευτές για την προώθηση του ευρωπαϊκού και ιμπεριαλιστικού «δικαίου» στο εσωτερικό.

Συνεχίστε την ανάγνωση