Καθημερινά ακούμε από την Υπουργό παιδείας και τους καλοπληρωμένους δημοσιογράφους το πόσο σημαντικό είναι να εφαρμοστεί ο νόμος-πλαίσιο για τα πανεπιστήμια. Εκθειάζεται η συναίνεση μεταξύ των κομμάτων ΝΔ-ΛΑΟΣ-ΔΗΣΥ και της κυβέρνησης και παρουσιάζεται ο νόμος ως το χρυσό χάπι που θα λύσει όλα τα προβλήματα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Όμως είναι αυτή η αλήθεια? Τότε γιατί αν και ψηφίστηκε από 250 βουλευτές οι φοιτητές επέλεξαν να χάσουν την εξεταστική τους και είναι αυτή τη στιγμή υπό κατάληψη 300 σχολές πανελλαδικά? Τελικά μάλλον δεν είναι μια πραγματική συναίνεση, αλλά μια συνέχεια της επίθεσης στην κοινωνία και τους εργαζόμενους από το «μαύρο μπλοκ» των κομμάτων εξουσίας.
Μας παρουσιάζεται από την κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια της, ότι ο νέος νόμος έρχεται να βάλει ένα τέλος στο «απαρχαιωμένο και διεφθαρμένο πανεπιστήμιο» και να το αντικαταστήσει με ένα σύγχρονο βασισμένο στις ανάγκες των καιρών μας. Σφυρίζουν αδιάφορα όμως για τις ευθύνες που έχουν τα δύο μεγάλα κόμματα και οι νεολαίες τους μέσα στα πανεπιστήμια όσων αφορά τις συνδιαλλαγές με τους μεγαλοκαθηγητάδες, οι οποίοι εξαφάνιζαν κονδύλια για τις ανταποδοτικές έρευνες τους και την χρόνια υποχρηματοδότηση.
Η πραγματικότητα όμως είναι ότι η σφικτή δημοσιονομική λιτότητα του μνημονίου και η πολιτική κατεδάφισης των κοινωνικών παροχών δε θα μπορούσε να αφήσει ανεπηρέαστο το πανεπιστήμιο. Το νέο πανεπιστήμιο της αγοράς και του μνημονίου θα είναι ένα πανεπιστήμιο χωρίς φοιτητικές παροχές, με ριζικά μειωμένη χρηματοδότηση, αυταρχικό πολύ πιο άμαζο και με δεδομένη την παρουσία της ιδιωτικής -επιχειρηματικής λειτουργίας μέσα σε αυτό. Για να χτυπήσει τους αγώνες των φοιτητών αλλά κυρίως για να τρομοκρατήσει ολόκληρη την κοινωνία καταργεί την κατάκτηση του Πανεπιστημιακού Ασύλου.
Ο νέος νόμος έρχεται να διαμορφώσει έναν αυριανό εργαζόμενο φτηνό, ευέλικτο, άμεσα παραγωγικό και πειθήνιο και παράλληλα χωρίς συλλογικές αναπαραστάσεις. Έναν εργαζόμενο δηλαδή πολύ πιο εύκολα εκμεταλλεύσιμο από την εργοδοσία σε μια προσπάθεια συμπίεσης των δικαιωμάτων των νέων.
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΝ ΦΟΙΤΗΤΩΝ, ΑΓΩΝΑΣ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ-ΕΕ-ΔΝΤ
Οι φοιτητές δεν είναι συντεχνία. Αποτελούν ένα από τα πρωτοπόρα κομμάτια της νεολαίας και παραδοσιακά μέσα από τους αγώνες τους μπόρεσαν να αποτελέσουν την σπίθα για την πυροδότηση ευρύτερων κοινωνικών αγώνων. Τα αιτήματα των φοιτητών και σπουδαστών δεν είναι μια αλλαγή σε μια διάταξη του νόμου ή η περιγραφή ενός νομοθετήματος αλλά η πραγματική ενδυνάμωση των συλλόγων και της δημοκρατίας εντός του πανεπιστημίου, η ενίσχυση του δωρεάν και δημόσιου χαρακτήρα της εκπαίδευσης. Τελικά η νεολαία να απαιτήσει ένα πανεπιστήμιο στα δικά της μέτρα, φτιαγμένο για την ίδια και όχι για τις επιχειρήσεις και την αγορά.
«… Ένας νέος μεσαίωνας επιβάλλεται από την σιδερένια μπότα της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, τις διεθνείς μαφίες της Ε.Ε. και του ΔΝΤ και τους συμμάχους τους ΝΔ και ΛΑΟΣ.
Εδώ και τρεις βδομάδες φοιτητές και σπουδαστές μέσα από Γενικές Συνελεύσεις έχουμε προχωρήσει σε κινητοποιήσεις ενάντια στο νόμο της Διαμαντοπούλου και την πολιτική της κυβέρνησης. Πάνω απο 300 σχολές βρίσκονται σε κατάληψη, χιλιάδες φοιτητές διαδηλώνουν στους δρόμους, ενώ παράλληλα τόσο οι εργαζόμενοι στα πανεπιστήμια όσο και οι καθηγητές προχωρούν σε απεργίες.
Αδέρφια μας, γονείς μας, γείτονες μας, συνάδερφοί μας
Εσείς μας ξέρετε. Είμαστε κομμάτι της κοινωνίας αυτής όπως ο κάθε ένας από εσάς.
Δεν διεκδικούμε κάποια προνομιακή μεταχείριση, δεν είμαστε συντεχνία, δεν ενδιαφερόμαστε για καριέρες, δεν νοιαζόμαστε μόνο για τον εαυτό μας όπως θέλουν να πείσουν όλη την κοινωνία τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ. Δεν μας νοιάζουν οι σχέσεις με το κυβερνητικό και καθηγητικό κατεστημένο.
Ξέρουμε ότι θα προσπαθήσουν να μας διασπάσουν, όπως κάνουν τόσα χρόνια φτιάχνοντας πλαστούς διαχωρισμούς (εργαζόμενοι στον δημόσιο ενάντια στους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα, έλληνες ενάντια στους μετανάστες κλπ). Έτσι δε γίνεται με ολόκληρο τον ελληνικό λαό που προσπαθούν να τον πείσουν ότι φταίει για την κρίση, ότι είναι τεμπέλης και ότι «φάγαμε όλοι μαζί»;
Δεν μπορούμε να ζήσουμε όπως σχεδιάζουν, δεν θα υποταχτούμε σ’αυτό το απάνθρωπο μέλλον που έχουν ετοιμάσει για όλους μας, δεν θα υποχωρήσουμε.
Έχουμε μόνο μια επιλογή, τον αγώνα μαζί με τους εργαζόμενους για μια άλλη εκπαίδευση, για μια άλλη ζωή, για μια άλλη κοινωνία.
Εμπρός λοιπόν για πανεκπαιδευτικό- πανκοινωνικό ξεσηκωμό.
Εμπρός για καταλήψεις-απεργίες-διαδηλώσεις μέχρι τη νίκη.»
(… από το κάλεσμα του Συντονιστικού Γενικών Συνελεύσεων και Καταλήψεων Αθήνας)
ΜΙΑ ΠΟΛΗ ΑΝΑΠΟΔΑ
Αριστερή Παρέμβαση στους Δρόμους της Νέας Σμύρνης
μια πόλη ανάποδα 