Για τα «έργα ανάπλασης» στη Νέα Σμύρνη
Εδώ και πάνω από έναν χρόνο στη Νέα Σμύρνη γίνονται τεράστιας σημασίας έργα πνοής. Η ανάπλαση και ‘’πεζοδρόμηση’’ της οδού Ομήρου ήταν η αρχή μιας από ότι δείχνουν τα πράγματα μακράς πορείας συστηματικής κοροϊδίας των ανθρώπων της γειτονιάς σχετικά με τον χαρακτήρα που έχει ή θα έπρεπε να έχει η πόλη τους. Ας μιλήσουμε όμως με στοιχεία.
Τελευταία επιτυχία του πλάνου ανοικοδόμησης της δημοτικής αρχής είναι η παράλογη και άχρηστη ‘’διαπλάτυνση’’ των πεζοδρομίων στην οδό Εφέσου και τα γύρω οικοδομικά τετράγωνα έως και την οδό Κράτητος. Τα έργα έχουν ξεκινήσει, περίπου, πριν το πρώτο lockdown τον Μάρτιο 2020, καταλαμβάνοντας έναν χώρο ως μόνιμο εργοτάξιο και κέντρο επιχειρήσεων στη συμβολή των οδών Θράκης, Βουρνόβα και Εφέσου. Με ορμητήριο την περίκλειστη έκταση ξεκίνησαν να σπάνε πεζοδρόμια ήδη από τον Απρίλιο 2020. Εννοείται πως το έργο προχώρησε με αργούς ρυθμούς τους πρώτους τρεις μήνες, όπως και ήταν λογικό και αναμενόμενο, δεδομένου του πρωτοφανούς εγκλεισμού που επιβλήθηκε τον Μάρτιο και το δικαιολογημένο μούδιασμα εργαζομένων, επιβλεπόντων και προμηθευτών. Μετά το άνοιγμα, και ως και σήμερα, που μιλάμε, οι εργασίες συνεχίζονται με ρυθμούς χελώνας με μία σειρά από τραγελαφικές αποφάσεις και διαδικασίες. Η λίστα είναι μακριά, αλλά δειγματοληπτικά θα αναφέρουμε τα εξής στιγμιότυπα:
-‘’Επισκευή’’ μέρους του πεζοδρομίου και εξίσωση με το οδόστρωμα στη συμβολή των οδών Αιγαίου και Ιωνίας με σκοπό την καλύτερη παροχέτευση των ομβρίων υδάτων η οποία ολοκληρώθηκε τον Ιούλιο του 2020. Τον Νοέμβριο και Δεκέμβριο του 2020 αλλά και σε κάθε μικρή και μεγάλη βροχή έκτοτε το οδόστρωμα πλημμύριζε καθώς οι νέες αποχετεύσεις παραμένουν υπερυψωμένες σε σχέση με τον δρόμο. Η γωνία Ιωνίας και Αιγαίου παραμένει από τον Ιούλιο του 2020 έως και σήμερα περιφραγμένη πρόχειρα και με σπασμένο πεζοδρόμιο.
-Ασφαλτόστρωση της οδού Εφέσου η οποία διήρκησε 3,5 μήνες (!) κατά τους οποίους το ένα ή και τα δύο ρεύματα παρέμεναν κλειστά κατά τη διάρκεια όλης της μέρας. Η προηγμένη τεχνική της ασφαλτόστρωσης το βράδυ, όταν η κίνηση είναι μειωμένη και με βάση την οποία σε όλο τον κόσμο γίνονται οι ανάλογες εργασίες, συμπεριλαμβανομένης και της Αθήνας (βλέπε ασφαλτόστρωση της οδού Βασιλίσσης Σοφίας και Βασιλέως Κων/νου πριν μόλις ενάμιση χρόνο) διέφυγε από το επιτελείο. Σαν να μην έφτανε αυτό, τα υλικά της αποξήλωσης της παλιάς ασφάλτου στοιβάχτηκαν και παρέμειναν στη συμβολή των οδών Αιγαίου, Βουρνόβα και Ιωνίας σε έναν παροιμιώδη λόφο ντροπής δύο ολόκληρους μήνες. Δεν χρειάζεται κανείς να είναι μηχανικός ή υπάλληλος της πολεοδομίας για να καταλάβει ότι η αποθήκευση υλικών κατεδαφίσεων και αποξηλώσεων χωρίς κάλυψη ή κανένα άλλο μέτρο είναι παράνομη, αλλά για τους μύστες της υπόθεσης παραπέμπουμε και στον νόμο 4685/2020 (ψηφισμένο 7/5/2020) για τη νεότερη νομοθεσία. Είναι απορίας άξιο, πώς ο κύριος ενός ιδιωτικού έργου έχει υποχρέωση να υπογράψει σύμβαση για τη διαχείριση και απομάκρυνση των στέρεων αποβλήτων που θα προκύψουν, για παράδειγμα, από μια απλή ανακαίνιση με πιστοποιημένη εταιρία, αλλά ο δήμος νέας Σμύρνης είναι καλυμμένος να παρατήσει κάτι παραπάνω από 100 τόνους (συγκεκριμένα γύρω στα 9 φορτηγά των 12 τόνων) στη μέση του δρόμου. Προχωράμε…
-Κατασκευή ποδηλατόδρομου συνολικού μήκους τεσσάρων (4!) ολόκληρων οικοδομικών τετραγώνων από τη συμβολή των οδών Αιγαίου και Ελευθερίου Βενιζέλου, έως και τη συμβολή των οδών Αιγαίου και Θράκης. Η αλήθεια είναι ότι μας έλειπαν αυτά τα κρίσιμα 200 μέτρα ποδηλάτου για την ευεξία και την υγεία μας και για να ανασάνουμε, βρε αδερφέ λίγο. Αφήνοντας την ειρωνεία προς στιγμήν πρέπει να σημειώσουμε την ενδεικτική αναισθησία με την οποία η κατασκευή του ποδηλατόδρομου έχει ξηλώσει ολόκληρο το πεζοδρόμιο μπροστά από πολυκατοικίες στις οποίες διαμένουν ΑΜΕΑ συγκεκριμένα στη συμβολή Αιγαίου και Θράκης πράγμα που έγινε γνωστό τοις πάσι μετά από επώνυμη διαμαρτυρία του ίδιου του ατόμου. Οι απαντήσεις που έλαβε σχετικά με το πώς θα μπορεί να κυκλοφορεί όσο καιρό διαρκούν τα έργα είναι τουλάχιστον εξοργιστική και ενδεικτική για το πόσο νοιάζεται η δημοτική αρχή και οι συνεργάτες της για την ποιότητα ζωής μας.
Πέρα από τα παραπάνω, συγκεκριμένα παραδείγματα, θα μπορούσαμε ακόμα να απαριθμήσουμε και άπειρες άλλες παρατυπίες, παρανομίες και παραλογισμούς που σχετίζονται με το ευρύτερο έργο. Οι πιο προφανείς είναι η ευρύτερη πρόσβαση των ΑΜΕΑ στην περιοχή με τα συνεχιζόμενα έργα, η ως δια μαγείας εξαφάνιση θέσεων στάθμευσης, μετά από τις διαβόητες διαπλατύνσεις, ο προκλητικά αργός ρυθμός υλοποίησης του έργου, ο συνεχής θόρυβος και το επικίνδυνο περιβάλλον για παιδιά, ηλικιωμένους, κατοικίδια ζώα που διαμορφώνεται γύρω από τα έργα, η αποτυχημένη παροχέτευση ομβρίων γενικώς, η κοπή μερικών δέντρων στο τσακίρ κέφι και γιατί όχι, άλλωστε, στο πάρκο Αιγαίου και Θράκης (signature move της δημοτικής αρχής εδώ και κάποια χρόνια). Όλα αυτά γίνονται ακόμα πιο προκλητικά και γελοία αν κανείς σκεφτεί τη στάση του δήμου σε άλλα αντίστοιχα θέματα του τελευταίου διαστήματος. Για παράδειγμα, ο δήμος αποδεχόμενος τις καταγγελίες κατοίκων για το θόρυβο στο πάρκο σκύλων της Δεξαμενής και με την πρόφαση ότι τα χέρια του παραμένουν δεμένα, ύστερα και από τη σχετική απόφαση της πολεοδομίας, έκλεισε το πάρκο μέχρι νεοτέρας και έχει παραπέμψει το θέμα σε δικηγόρο. Και πάλι δεν χρειάζεται να είναι κανείς μηχανικός , νομικός ή πολεοδόμος για να καταλάβει ότι ,εκτός ωρών κοινής ησυχίας, το πάρκο σκύλων έχει κάθε δικαίωμα να υπάρχει και να κάνει θόρυβο, αλλά αναφερόμενοι και στο τεχνικό του θέματος υπάρχει εύκολη λύση. Η τεχνική έκθεση της πολεοδομίας που κοινοποιήθηκε στο δημοτικό συμβούλιο περιγράφει παράνομη περίφραξη και ορίζει την κατεδάφισή της, θέμα που λύνεται με μια απλή ρύθμιση αυθαιρέτων, όπως χιλιάδες άλλες, που γίνονται καθημερινά. Ως προς την ίδια τη χρήση του πάρκου σκύλων δεν υπάρχει πλαίσιο αδειοδότησης στην Ελλάδα, αλλά δεν τίθεται, επί της ουσίας, και τέτοιο θέμα μιας και είναι εκτός από συνταγματικό δικαίωμα και εντελώς αυτονόητο ότι τα σκυλιά θα μπορούν να κυκλοφορούν έξω και να γαυγίζουν γιατί αυτό κάνουν άλλωστε τα σκυλιά.
Πηγαίνοντας πέρα από τα συγκεκριμένα καταλαβαίνει εύκολα κανείς ότι δεν πρόκειται ούτε για μεμονωμένα περιστατικά, ούτε και για παραβλέψεις. Αντιθέτως, πρόκειται για μια συστηματική προσπάθεια ξηλώματος και αλλαγής του χαρακτήρα της γειτονιάς μας και του δημόσιου χώρου της. Από τη μορφή που θα έχει έως την εμπορική αξιοποίησή του και τον ασφυκτικό έλεγχο τον οποίο υφίσταται η κίνηση σε αυτόν. Αλλά και για τις εξαφανισμένες θέσεις στάθμευσης που θα ανεβάσουν την αξία των θέσεων του άχρηστου Polis Park, αλλά και των δεκάδων νεόδμητων 8όροφων που ξεπηδούν σε όλη την πόλη μας. Για τον εμπαιγμό περί νόμιμων διαδικασιών όταν δεν υπάρχει πολιτική βούληση και το τσαλάκωμα ακόμα και του στοιχειώδους σεβασμού και αξιοπρέπειας απέναντι στον χώρο και στο χρόνο του πολίτη, όταν υπάρχουν λεφτά στο τραπέζι. Η δημοτική αρχή δεν κάνει την παραμικρή προσπάθεια να κρύψει το τσιμπούσι που στήνει γύρω από τα έργα στο δήμο, αλλά ταυτόχρονα δεν τηρεί και κανένα άλλο πρόσχημα ως προς την αυτενέργεια και εξουσία της.
Βέβαια, όλα αυτά έχουν τη «βάση» τους από παλαιότερα: Οταν η χάραξη της γραμμής του Μετρό περιλάμβανε και το σταθμό Νέας Σμύρνης, τότε η τότε δημοτική αρχή των Κουτελάκη-Τζουλάκη αποφάσισε ότι το τραμ μάλλον θα ήταν πιο «συμφέρον» Μέσο Μαζικής Μεταφοράς. Στον ίδιο χώρο, λοιπόν, που σήμερα υπάρχουν 2 κατευθύνσεις του τραμ και 4 συνολικά οδοστρώματα, υπήρχαν μόνο τα 4 οδοστρώματα, υπερδιπλάσια κατάφυτα πεζοδρόμια και νησίδες πρασίνου. Ας σκεφτούμε ποιοι πλήρωσαν το μάρμαρο. Η Νέα Σμύρνη χωρίστηκε στα δυο, το μικροκλίμα άλλαξε και συνεχίζεται η επιβάρυνσή του μέχρι όσο αντέξει. Το άλσος αποψιλώθηκε κατά τα 2/3, από δέντρα και κυρίως από τους μεγάλους και πυκνούς θάμνους, άλλαξε χαρακτηρισμό από δασικό σε αστικό πράσινο, επιτρέποντας το μπετόν που θα χρειαστεί για τα έργα βιτρίνας που προγραμματίζονται. Επιπλέον, κάθε Ιούνη, στα περισσότερα πάρκα, αφήνονται δέντρα και γκαζόν απότιστα, για να στρώνεται νέος χλοοτάπητας τον Οκτώβριο. Αναρωτιέται κανείς, γιατί δεν σπέρνουν τριφύλλι ή αγριάδα που είναι ανθεκτικά, δεν θέλουν περιποίηση και πολύ νερό; Σε αυτή την μακρά προσπάθειά τους να αντιμετωπίσουν την πόλη μας σαν το εμπόρευμα και το παιχνιδάκι τους, να ελέγξουν τις ζωές μας και να κάνουν τους χώρους που ζούμε και αναπνέουμε βιτρίνες θα μας βρουν απέναντί τους.
μια πόλη ανάποδα 