Οι βουλευτικές εκλογές διεξάγονται μέσα στα ερείπια του πολέμου που έχει εξαπολύσει το κεφάλαιο και το πολιτικό του προσωπικό εναντίον των εργαζόμενων.
Μετά τις εκλογές δρομολογούν τη μετατροπή της Ελλάδας σε τριτοκοσμική χώρα, επιδιώκοντας να μεταφέρουν τον πόλεμο ανάμεσα στους φτωχούς. Δημόσιοι υπάλληλοι εναντίον ιδιωτικών, εργαζόμενοι εναντίον ανέργων, ντόπιοι εναντίον μεταναστών. Αυτή η πολυδιάσπαση του «έθνους των καταπιεσμένων» είναι η βάση πάνω στην οποία αναπτύσσεται ο εκφασισμός και ανθούν τα «μπουμπούκια» των ναζιστικών συμμοριών-μπράβων στην υπηρεσία των αφεντικών.
Μας φλομώνουν με ψευτοδιλήμματα του τύπου Μνημόνιο (και Ευρώ) ή χάος. Όμως, ό,τι και αν κάνουν, τους μάθαμε πια! Γνωρίζουμε ότι το Μνημόνιο είναι το χάος, ότι το Ευρώ και η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι φυλακή, ότι ενδεχόμενη ανάκαμψη του ελληνικού κεφαλαίου θα είναι ανάπτυξη χωρίς δουλειές και με τεράστια ποσοστά ανεργίας που θα ρίχνει τα μεροκάματα. Επομένως, τα πραγματικά διλήμματα της περιόδου –και των βουλευτικών εκλογών– είναι: Ή με το Ευρώ και τη δικτατορία της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή με το άνοιγμα του δρόμου για την εξουσία των εργαζομένων, σήμερα και όχι σε κάποιο απροσδιόριστο μέλλον. Ή με την αναπαλαίωση του πολιτικού συστήματος ή με την ανατροπή του.
Στις εκλογές δεν θα αυτοχειριαστούμε, ψηφίζοντας τα κόμματα του Μαύρου Μετώπου και τις δεξιές ή «αριστερές» δήθεν αντι-μνημονιακές παραλλαγές του παλιού που έρχεται μεταμφιεσμένο σε νέο. Δεν θα απέχουμε από καμιά μάχη –ακόμα και από αυτές που γίνονται στο έδαφος του αντιπάλου–, δεν θα ακυρώσουμε τη δυνατότητα να εκφραστεί η οργή και η ελπίδα της αντικαπιταλιστικής ανατροπής. Θα ψηφίσουμε όπως αγωνιζόμαστε στη Νέα Σμύρνη, στα σωματεία και τους χώρους εργασίας, στους φοιτητικούς συλλόγους και τα σχολεία, με το βλέμμα στραμμένο στην επόμενη μέρα του ταξικού πολέμου ενάντια στην εργοδοσία, το κεφάλαιο και την Ευρωπαϊκή Ένωση.
μια πόλη ανάποδα 