Για την λειτουργία του Γαλαξία ως «δημοτικού πολιτιστικού πολυχώρου»

Δελτίο Τύπου

Την Παρασκευή 1 Οκτώβρη ο Γαλαξίας ανοίγει τις πόρτες του στο «κοινό». Πέρα από την οφθαλμοφανή προεκλογική σκοπιμότητα της επίσπευσης των εργασιών (ίδιας κατηγορίας με την ψευδο-ανάπλαση της πλατείας Καρύλλου και τις ασφαλτοστρώσεις κάποιων δρόμων), έχουμε να προσθέσουμε τα εξής:

1. Ας μη μιλάνε στο σπίτι του κρεμασμένου  για σκοινί και ας αποφεύγουν εκεί στο Δήμο να αναφέρονται με τόσο μένος και θράσος στην κατάληψη του Γαλαξία. Αν δεν υπήρχε η κατάληψη του Γαλαξία, όπως και προγενέστερες κινητοποιήσεις εναντίον της εμπορευματοποίησής του, τώρα ο χώρος θα ήταν μια ακόμα τρέντυ καφετέρια, σαν κι αυτές που έχουν κατακλύσει τον δημόσιο χώρο της πλατείας. Οπότε, ας μην επιχαίρουν ότι γλύτωσαν τον Γαλαξία. Για χρόνια ο Δήμος τον άφηνε εγκαταλειμμένο, για να έρθει ως ώριμο φρούτο η παράδοση του στον σωτήρα-ιδιώτη.  Κι αν αναγκάζονται σήμερα να τον λειτουργήσουν ως «δημοτικό πολιτιστικό πολυχώρο», είναι γιατί το σχέδιο εκχώρησης σε ιδιώτη προσέκρουσε στην αντίσταση των κατοίκων της Νέας Σμύρνης.
2. Μπορεί να ανοίγει τις πόρτες του ο Γαλαξίας, αλλά η πρωτοβουλία και η συνεργατικότητα των κατοίκων μένουν απ’ έξω. Αλλά πού να καταλάβουν από αυτά οι γραφειοκράτες του Δήμου. Γι’ αυτούς τα πάντα είναι φράγκα, δημόσιες σχέσεις, αποστειρωμένες εκδηλώσεις, ψηφαλάκια.
3. Η κατάληψη του Γαλαξία (Δεκέμβριος 2008-Νοέμβριος 2009), που προέκυψε ως αντίδραση στη δολοφονία του 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από αστυνομικό, ήταν μια πρωτότυπη προσπάθεια να συγκροτηθεί ένας χώρος: α) πληροφόρησης και κινητοποίησης της νεολαίας και των εργαζόμενων, β) άμεσης δημοκρατίας και συνεργατικότητας, γ) ερασιτεχνικής πολιτιστικής έκφρασης, δ) αντι-εμπορευματικών δραστηριοτήτων, χωρίς το ιδιωτικό κέρδος να είναι το κριτήριο ύπαρξης του χώρου. Στους 11 μήνες της λειτουργίας του Ελεύθερου Γαλαξία εκατοντάδες συμπολίτες μας συμμετείχαν σε δεκάδες πολιτικές και πολιτιστικές δραστηριότητες, φώναξαν «είμαστε εδώ!» στην καρδιά μιας από τις πιο εμπορευματοποιημένες πλατείες του Λεκανοπεδίου. Και όλα αυτά παρά την εχθρότητα του δημοτικού κατεστημένου (Κουτελάκης/Τζουλάκης, Κατσέλη, Κούπας, Στέφος, ακροδεξιά, Λαϊκή Συσπείρωση, μέρος του τοπικού Συνασπισμού). Παρά τα λάθη, τις παραλείψεις και τις αντιφάσεις του, ο Ελεύθερος Γαλαξίας είναι μια πολύτιμη παρακαταθήκη για το μέλλον.
4. Δεν παραιτούμαστε από τη θέση για ένα «δημόσιο αυτοδιαχειριζόμενο χώρο μη εμπορευματικού χαρακτήρα που να δίνει έκφραση σε κινήματα πόλης, πολιτιστικές, κοινωνικές ομάδες και άτομα, με προοπτική ο Γαλαξίας να περάσει στα χέρια των κατοίκων» (όπως την προσδιόρισε η λαϊκή συνέλευση, το Φλεβάρη του 2009). Αυτή πιστεύουμε ότι είναι η μοναδική προοπτική για το Γαλαξία αλλά και κάθε δημόσιο χώρο και σε μια τέτοια κατεύθυνση θα πρέπει να δράσουμε και το επόμενο διάστημα.

Advertisement